Wat veroorzaakt kwijlen bij honden?
Kwijlen, of speekselverlies, komt bij veel honden voor en is vaak volkomen normaal. Sommige rassen, zoals de Sint-Bernard of de Newfoundlander, staan erom bekend dat ze meer kwijlen dan andere door hun anatomie. Bij deze rassen hangt de huid rond de bek losser, waardoor speeksel gemakkelijker naar buiten stroomt. Voor andere honden kan overmatig kwijlen echter een teken zijn van een gezondheidsprobleem of ongemak.
Normaal versus overmatig kwijlen
Het is belangrijk om onderscheid te maken tussen normaal kwijlen en overmatig speekselen. Een hond kan bijvoorbeeld tijdelijk meer kwijlen door de geur van eten, opwinding of warmte. Ook kan kwijlen ontstaan tijdens een autorit als gevolg van stress of wagenziekte. Kortdurend en mild kwijlen hoeft meestal geen reden tot zorgen te zijn. Wanneer het kwijlen echter plotseling toeneemt of gepaard gaat met andere symptomen zoals lusteloosheid, slechte eetlust of gedragsverandering, kan er sprake zijn van een onderliggende oorzaak die aandacht vereist.
Mogelijke gezondheidsproblemen die kwijlen veroorzaken
Tandheelkundige problemen
Een veelvoorkomende oorzaak van overmatig kwijlen is een tandheelkundig probleem zoals tandvleesontsteking, gebitsproblemen of een abces. Honden kunnen hierdoor pijn ervaren in de mond, wat op zijn beurt leidt tot meer speekselvorming. Regelmatige gebitscontrole door de dierenarts helpt dit te voorkomen.
Vreemde voorwerpen in de bek
Een stuk speelgoed, bot of ander vreemd voorwerp dat vastzit in de bek of keel van de hond kan ook overmatig speekselen veroorzaken. In dit geval kan de hond ook proberen te kokhalzen of met zijn poot aan de bek krabben. Dit vereist directe inspectie en indien nodig hulp van een dierenarts.
Ziektes of infecties
Bepaalde infecties of ziekten zoals hondenziekte, een keelontsteking of nieraandoeningen kunnen ook gepaard gaan met kwijlen. In ernstige gevallen kan een neurologische aandoening, die de controle over de spieren raakt, leiden tot onvrijwillig speekselverlies.
Vergiftiging
Plotseling en zwaar kwijlen zonder duidelijke oorzaak kan duiden op vergiftiging. Dit is een spoedgeval en vraagt om onmiddellijke actie. Denk hierbij aan het innemen van giftige planten, schoonmaakmiddelen of chocolade.
Wat kun je doen tegen overmatig kwijlen?
Als het kwijlen mild en tijdelijk is, is er meestal geen reden tot paniek. Zorg ervoor dat je hond altijd toegang heeft tot schoon drinkwater en voldoende verkoeling, vooral tijdens warme dagen. Blijf alert op veranderingen in gedrag, eetlust of het uiterlijk van het gebit.
Bij aanhoudend of ernstig kwijlen, vooral als je vermoedt dat je hond pijn heeft of andere zorgwekkende symptomen vertoont, is het belangrijk om een dierenarts te raadplegen. Zij kunnen de oorzaak achterhalen en een passende behandeling starten.
Preventieve tips
Gebitsverzorging
Poets regelmatig het gebit van je hond met speciale hondentandpasta en zorg voor voldoende kauwmateriaal om tandsteen te verminderen. Dit helpt tandproblemen en daarmee ook kwijlen te voorkomen.
Veiligheid in huis
Houd schadelijke stoffen en kleine voorwerpen buiten het bereik van je hond. Let tijdens wandelingen op wat hij in zijn bek stopt om vergiftiging of verwondingen aan de bek te voorkomen.
Wanneer naar de dierenarts?
Twijfel je over het kwijlen van je hond of vertrouw je het niet? Dan is het altijd verstandig om professioneel advies in te winnen. Hoe eerder een mogelijke oorzaak wordt opgespoord, hoe beter de vooruitzichten zijn. Honden kunnen hun pijn moeilijk aangeven, dus het is aan de eigenaar om alert te zijn op subtiele veranderingen in gedrag en gezondheid.
